Ένα σκοτεινό απόγευμα του Ιουνίου οι συντάκτες του GameLab μαζεύτηκαν σε ένα ακόμα πιο σκοτεινό υπόγειο για να καταστρώσουν τα πλάνα τους για την κυριαρχία του κόσμου. Δυστυχώς το καλύτερο που σκέφτηκαν ήταν πιούν με καλαμάκι όλο το νερό της λίμνης του Μαραθώνα αφού πρώτα αγοράσουν ένα σημαντικό απόθεμα από μικρά μπουκαλάκια με νερό για να τα πουλήσουν μετά (φαινομενικά, ίσως έχει μερικές τρύπες αυτό το πλάνο, αλλά σιγά μην σας αποκαλύψουμε και τα σχέδια μας). Δεν υπολόγισαν όμως ότι έκανε ζέστη και έτσι χρειάστηκε να πιούν αρκετά από το απόθεμά τους, καταστρέφοντας το, κατά τα άλλα, τέλειο σχέδιο τους. Μετά άνοιξαν και ένα φως και έτσι το σκοτεινό υπόγειο δεν ήταν πια σκοτεινό.
Στην συνέχεια αποφάσισαν να παραγγείλουν πίτσες και να γράψουν τι τους άρεσε και τι περιμένουν περισσότερο από την Ε3 που μας πέρασε. Δεν χρειάζεται καν να αναφέρω πόσες ώρες πέρασαν μέχρι να αποφασίσουν τι θα παραγγείλουν.
Ο κύριος λόγος για την ύπαρξη αυτού του κειμένου είναι για να σταματήσουν να κατηγορούν ο ένας τον άλλο για την αποτυχία της παγκόσμιας κυριαρχίας, όσο περίμεναν τις πίτσες. Εδώ είπαμε, θα λέμε αλήθειες.
Ρωμανός Βαφειάδης
Γενικά όσοι παρακολουθούν το GameLab, είτε διαβάζοντας το site, είτε παρακολουθώντας τα βίντεο μας στο YouTube, θα με έχουν ακούσει τουλάχιστον μια φορά να λέω και μερικές φορές να παθιάζομε πολύ περισσότερο από όσο πρέπει, για το Beyond Good and Evil το 2. Όλο αυτό το πάθος προέρχεται από το ΦΑΝΤΑΣΤΙΚΟ trailer που μας παρουσίασαν στην Ε3. Δεν μπήκα καν στην διαδικασία να δω gameplay και άλλα τέτοια. Ήταν έρωτας με την πρώτη ματιά. Να πω για τα γραφικά; Να πω για την ιστορία; Να πω για τους χαρακτήρες; Για τι σκατά να πρωτοπώ για αυτό το trailer. Α, βρήκα για τι θα πω. Θα πω για την σκηνή, που ένας από τους χαρακτήρες που εμφανίζονται, κοιμάται ανάσκελα με τα σάλια του να του τρέχουν στην μούρη. Εκεί το παραδέχομαι, λύγισα. Στην τελική αν μπορεί να ενθουσιάσει κάποιον τόσο πολύ, μόνο το trailer, ανυπομονώ να δω τι αντιδράσεις θα έχω από το παιχνίδι.
Μιχάλης Κασσοτάκης
Η φετινή E3 ήταν γεμάτη από κάθε άποψη και μας έδωσε πολλές ειδήσεις και νέα παιχνίδια για να ασχολούμαστε αρκετό καιρό. Προσπαθώντας να ζυγίσω τα πράγματα και να διαλέξω ένα παιχνίδι για το οποίο η φετινή έκθεση θα μείνει στην μνήμη μου, εύκολα το όνομα Cyberpunk 2077 μου έρχεται στο μυαλό. Δεν ήταν μόνο η πανέξυπνη παρουσίαση στο τέλος του press conference της Microsoft και το καταπληκτικό πολύχρωμο trailer που μας έδειξε η CD Project Red. Ήταν και η μεγάλη προσμονή για να δω επιτέλους κάτι από τον πολυαναμενόμενο τίτλο των ταλαντούχων Πολωνών που μας έχουν χαρίσει τόσες και τόσες όμορφες στιγμές στα παιχνίδια τους. Ήταν τέτοια η αγωνία που είχε συσσωρευθεί το τελευταίο διάστημα πριν την E3 με τις φήμες να οργιάζουν για το αν θα δούμε τελικά το Cyberpunk 2077, που όταν τελικά το είδα πανηγύριζα σαν σε γκολ της Εθνικής. Φυσικά το trailer και οι πληροφορίες που είδαν το φως της δημοσιότητας αργότερα με άφησαν απόλυτα ικανοποιημένο και έτοιμο να χαθώ στον cyberpunk κόσμο του επερχόμενου τίτλου. Ξανά υπομονή λοιπόν μέχρι το επόμενο trailer που ελπίζω να έχει και πλάνα από το gameplay.
Ιάνθη Τσιμέκη
Στην φετινή Ε3 το παιχνίδι που, προσωπικά, τράβηξε όλη μου την προσοχή, προκαλώντας ακόμη και ανάμεικτα συναισθήματα, ήταν το “Unravel 2”. Πρόκειται για την συνέχεια του puzzle game “Unravel”, όπου ο κύριος χαρακτήρας ήταν ο Yarni το κουβάρι. Στο Unravel 2, ο Yarni χάνεται εξαιτίας μιας καταιγίδας και μένει μόνος του χωρίς ελπίδα και όρεξη για ζωή. Εκείνη την στιγμή όμως, κάνει έναν καινούριο φίλο που τον βοηθάει να ξεπεράσει τα προβλήματά του και να προσπεράσει τα εμπόδια που βρίσκει στον δρόμο του. Το συγκεκριμένο παιχνίδι μπορεί να απασχολήσει 1 ή 2 παίκτες, που θα χειρίζονται από έναν χαρακτήρα. Τα γραφικά μαζί με τα σκηνικά είναι πολύ καλοφτιαγμένα, ταξιδεύοντας τους παίκτες μαζί με τους χαρακτήρες. Γενικότερα, φαίνεται να είναι ένα παιχνίδι που δημιουργήθηκε με προσοχή και αγάπη, παρουσιάζοντας τις περιπέτειες μιας απρόσμενης φιλίας.
Μάκης Καλόστος
Δε θέλει και ερώτημα, ποιο παιχνίδι ήταν αυτό που με κέρδισε στη φετινή Ε3. Το Assassin’s Creed Odyssey ήρθε από το πουθενά, λίγες μέρες πριν την έναρξη της Ε3 και ανέβασε το hype των φίλων της σειράς στα ουράνια (μαζί και εμένα). Επίσης, σημαντικό μέρος στην επιλογή μου, έπαιξε και το ότι η ιστορία του νέου ασσασίνου μας θα εξελίσσεται στην αρχαία Ελλάδα, μια εποχή που είναι από τις αγαπημένες μου και συγκεκριμένα στον Πελοποννησιακό πόλεμο. Θεωρώ πως το Odyssey θα μου βγάλει τα συναισθήματα που ένιωσα, παίζοντας το Revelations, όπου ο Ezio βρέθηκε στην Κωνσταντινούπολη.
