Σας καλωσορίζω στη νέα σειρά κειμένων με όνομα “Reload THIS“, στην οποία θα καταγράφω παλιότερα παιχνίδια για τα οποία θα ήθελα προσωπικά να δω μια remastered έκδοση σήμερα. Πρόκειται για games που στιγμάτισαν την παιδική μου ηλικία και πιστεύω πως αξίζουν την προσοχή του καθένα. Πιθανότατα να μην έχετε ακούσει ποτέ για αυτά, επομένως το βλέπω και σαν μια καλή ευκαιρία να σας δώσω μερικές εναλλακτικές από τα συνηθισμένα AAA games που έχουν πνίξει την gaming κοινότητα. Βάλτε ζώνη και μάσκα διότι θα πάμε αρκετά χρόνια πίσω, μακριά από bugs, DLCs, battle passes, pre order “bonus” και pay 2 win στοιχεία.
Αποφάσισα να κάνω ποδαρικό με ένα παιχνίδι που με κράτησε πολλές ώρες στην τσίτα, το Dracula 3: The Path of the Dragon. Αυτό ήταν μάλιστα το πρώτο game που έπαιξα σε PC το 2008 (μετά την πασιέντζα και το ναρκαλιευτή). Πρόκειται για ένα point and click adventure παιχνίδι από την Microids που εστιάζει στην ιστορία του Κόμη Δράκουλα, αυτής της τεράστιας περσόνας της παλιότερης ιστορίας.
Από την πρώτη στιγμή που το “έτρεξα” με κέρδισε η μουσική και το feel του main menu, στα οποία τις περισσότερες φορές δεν δίνουμε τη σημασία που τους αξίζει. Όπως όταν πας σε ένα ξενοδοχείο, όπου η πρώτη και η τελευταία εντύπωση σου δημιουργείται από την ρεσεψιόν, έτσι και στα παιχνίδια τα πάντα ξεκινούν και τελειώνουν στο main menu. Σκέψου να είσαι 9-10 ετών και το πρώτο πράγμα που βλέπεις και ακούς με το που ξεκινάς το Dracula 3 να είναι αυτό:
Αν δεν σε έπιασε λίγο ρίγη ή μια μικρή ανατριχίλα, δεν ξέρω τι να πω. Και μιλάμε για ένα παιχνίδι του 2008. Η μουσική και το sound design είναι απερίγραπτα. Ήδη από την αρχή σου δημιουργείται το συναίσθημα του μυστηρίου και της μικρής φοβέρας/ανησυχίας. Γενικά μπορώ να πω ότι όλο το soundtrack και ο κάθε μικρός ήχος στο παιχνίδι εύκολα μπορεί να συγκριθεί με σημερινά games.
Όταν το gameplay και η καλογραμμένη (και σωστά επεξηγημένη) ιστορία πιάνονται χέρι-χέρι, συμβαίνει κάτι μοναδικό. Τι σημασία έχει που το Dracula 3 είναι point and click και κατά 90% θα χρησιμοποιείς μόνο το ποντίκι σου; Από προσωπική εμπειρία μπορώ να πω ότι δεν είναι όλες οι ώρες ιδανικές για απαιτητικό gaming. Κάποιες φορές θες να χαλαρώσεις με ένα παιχνίδι και όχι να τσιτώσεις και να τσιτώνεσαι. Το Dracula 3 επιτυγχάνει αυτό ακριβώς το πράγμα, αν και περιλαμβάνει αρκετά jumpscares χαμηλού βαθμού. Το έντονο feel σου έρχεται πιο πολύ από τα σκηνικά, τους διαλόγους και τα γεγονότα που συμβαίνουν στο παιχνίδι, παρά από έναν άπειρο αριθμό jumpscares.
Όσο για την πλοκή του παιχνιδιού, ο κύριος πρωταγωνιστής είναι ο Arno Moriani, ένας ιερέας που στέλνεται στο χωριό Vladoviste της Τρανσυλβανίας για να ερευνήσει το θάνατο της Martha Calugarul, μιας πετυχημένης επιστημόνισσας. Οι πρώτες εντυπώσεις είναι πως η Martha πέθανε στο κρεβάτι της από εξάντληση, έχοντας βοηθήσει στο ακέραιο τους αρρώστους κατά τη διάρκεια του πολέμου. Αργότερα όμως ο Arno μαθαίνει από έναν φίλο της Martha, τον δημοσιογράφο Stephan Luca, πως η Martha δολοφονήθηκε και μάλιστα από μια πολύ μεγαλύτερη δύναμη απ’ αυτή των ανθρώπων. Από εκεί και έπειτα ανοίγεται ένα κεφάλαιο στα βαμπίρ και η έρευνα του Arno παίρνει τελείως άλλες διαστάσεις.
Προσωπικά, δεν είμαι φαν του πολύ deep lore. Δεν πρόκειται ποτέ να κοιτάξω wikis και forums για να μάθω τι συμβαίνει σε ένα παιχνίδι ή τι έγινε πριν από αυτό (“γκουχου” Dark Souls). Θέλω το παιχνίδι να ξετυλίγεται σαν μια ταινία – ό,τι βλέπω να είναι κομμάτι όλης της ιστορίας. Και να τελειώνει εκεί. Το Dracula 3 θα το έβαζα μαζί με το Call of the Sea γιατί εκπληρώνει αυτήν ακριβώς την επιθυμία. Το storytelling του γονατίζει για πλάκα την ιστορία πολλών AAA τίτλων. Οι χαρακτήρες, οι διάλογοι, τα στοιχεία, τα σκηνικά είναι όλα γραμμένα στην εντέλεια. Όσο για τα γραφικά, θα έλεγα ότι είναι κάτι παραπάνω από τίμια και σίγουρα δεν μπορούν να θεωρηθούν outdated.
Για να μην αναφερθώ στα puzzles. Βέβαια, εδώ είναι που το παιχνίδι μου αφήνει και μου άφηνε μια πικρή γεύση. Ναι μεν τα puzzles είναι αρκετά για να “χορτάσεις” και έχουν μεγάλο ενδιαφέρον, αλλά πολλά απ’ αυτά δε λύνονται αν δεν ρίξεις μια ματιά σε ένα walkthrough. Δυστυχώς, το παιχνίδι δεν σου κρατάει το χέρι για να σε βοηθήσει να τα λύσεις και ο τρόπος για να το κάνεις δεν είναι πάντα ξεκάθαρος. Επίσης, δυό-τρία περιλαμβάνουν στοιχεία RNG (τρέμε Hearthstone). Στο σύνολό τους, όμως, θα έλεγα ότι είναι πολύ ευχάριστα.
Τι θα μπορούσε να αλλάξει για να κουμπώσει αυτό το hidden gem στο σήμερα; Ουσιαστικά, δεν χρειάζεται κάποια αλλαγή. Αν όμως γινόταν remake σίγουρα θα ήθελα να δω κάτι καινούργιο. Πχ, περισσότερα και καλύτερα cutscenes, ανανεωμένο face animation, συμβουλές και hints σε puzzles ώστε να μη χρειάζεται να αναζητήσεις βοήθεια στο Google, και ανανεωμένα γραφικά.
Συνοψίζοντας, θα σε παρότρυνα να το δοκιμάσεις αν δεν το έχεις κάνει ήδη. Μπορεί να μην είσαι φαν αυτών των παιχνιδιών, αλλά πίστεψέ με θα σου μείνει αξέχαστο, καθώς η ιστορία του δεν έχει να ζηλέψει τίποτα από κάποιο δυνατό AAA τίτλο. Σε περίπτωση που ενδιαφέρεσαι, το Dracula 3: The Path of the Dragon υπάρχει στο Steam και σε καλή τιμή.
