Μέσα στον ορυμαγδό ανακοινώσεων του Nintendo Switch 2 Direct, υπήρξε και μια στιγμή που ξεχώρισε για τους φανατικούς των indie RPGs: η ημερομηνία κυκλοφορίας των Chapters 3 και 4 του Deltarune. Ο Toby Fox κράτησε το κοινό του σε αναμονή για σχεδόν τέσσερα χρόνια, και το γεγονός πως η ανακοίνωση ήρθε με τόσο απρόσμενο τρόπο, σε μια παρουσίαση που είχε κυρίως τα φώτα στραμμένα στη νέα κονσόλα της Nintendo, έκανε την έκπληξη ακόμα πιο γλυκιά.
Το trailer ήταν λιτό αλλά χτύπησε απ’ ευθείας τον στόχο του. Η ημερομηνία κυκλοφορίας κλείδωσε για τις 5 Ιουνίου 2025, την ίδια μέρα που θα κυκλοφορήσει και το ίδιο το Switch 2, δημιουργώντας μια αίσθηση «διπλής γιορτής» για όσους περίμεναν τόσο τη νέα κονσόλα όσο και τη συνέχεια της ιστορίας του Kris, της Susie και του Ralsei. Σε αντίθεση με τα πρώτα δύο κεφάλαια που διατέθηκαν δωρεάν, τα Chapters 3 και 4 θα είναι επί πληρωμή, κάτι που οι περισσότεροι υποδέχτηκαν με ενθουσιασμό και όχι με γκρίνια, γιατί αν μη τι άλλο, ο Fox έχει κερδίσει το δικαίωμα να ζητήσει ανταπόδοση για την απίστευτη δουλειά του.
Το trailer φρόντισε να τροφοδοτήσει τη φαντασία, χωρίς να αποκαλύπτει τα πάντα. Τα πλάνα από νέα gameplay στοιχεία, μια σκηνή που θυμίζει Guitar Hero, και φυσικά η επιστροφή του λατρεμένου Sans, έδωσαν το έναυσμα για ένα μικρό πανηγύρι στα social media. Ο κόσμος έγραφε πως θα πάρει ρεπό για να παίξει τα νέα κεφάλαια, ενώ άλλοι ζητούσαν να μπει «κουμπί σεβασμού» στον λογαριασμό του Fox στο X. Μέσα στη γενική ευφορία, δεν έλειψαν και όσοι σχολίασαν το πόσο καλά κατάφερε ο δημιουργός να κρατήσει μυστικό το release date, σε μια εποχή που τα πάντα διαρρέουν πριν καν ανακοινωθούν.
Το γεγονός ότι τα νέα κεφάλαια θα φτάσουν ταυτόχρονα με την κυκλοφορία του Switch 2 δείχνει πως η Nintendo υπολογίζει τη δύναμη των μικρών, αλλά πολύ αγαπημένων παιχνιδιών. Ανάμεσα σε γίγαντες όπως το Mario Kart World, το The Duskbloods της FromSoftware και, επιτέλους, την επίσημη ημερομηνία κυκλοφορίας για το Hollow Knight: Silksong, το Deltarune κατάφερε να αποσπάσει την προσοχή και την καρδιά του κοινού. Αποδεικνύοντας περίτρανα ότι η μαγεία της δημιουργικότητας δεν έχει ανάγκη από υπερπαραγωγές για να λάμψει.
