Όταν το Life is Strange: Double Exposure κυκλοφόρησε, οι αντιδράσεις των παικτών και των κριτικών ήταν ανάμεικτες. Παρότι το παιχνίδι είχε σημαντική προώθηση λόγω της επιστροφής της Max Caulfield, τα αφηγηματικά του στοιχεία δεν κατάφεραν να κερδίσουν το σύνολο του κοινού.
Το παιχνίδι συγκέντρωσε έναν μέσο όρο κριτικών 71 στο OpenCritic, με μόλις 54% των κριτικών να το προτείνουν. Αυτή η υποδοχή ήταν σαφώς κάτω των προσδοκιών, δεδομένου του hype που είχε δημιουργηθεί πριν την κυκλοφορία του. Το βασικότερο ζήτημα που ανέφεραν οι παίκτες και οι reviewers ήταν η αφηγηματική κατεύθυνση του παιχνιδιού.
Πολλοί οπαδοί του franchise εξέφρασαν την δυσαρέσκειά τους για τον τρόπο που το παιχνίδι χειρίστηκε το “bae ending” από το πρώτο Life is Strange. Η επιλογή αυτή είχε τεράστια σημασία για τους παίκτες, και η φαινομενική έλλειψη σεβασμού προς αυτήν ήταν μία από τις μεγαλύτερες πηγές απογοήτευσης.
Άλλο ένα σημείο κριτικής ήταν η δομή της ιστορίας, με κάποιους να θεωρούν ότι το παιχνίδι πήρε υπερβολικά κινηματογραφική, σχεδόν “Marvel-ική” προσέγγιση. Αυτό σήμαινε πως το σενάριο έχασε μέρος της συναισθηματικής έντασης και της αυθεντικότητας που χαρακτήριζε τα πρώτα παιχνίδια.
Η υποτονική υποδοχή του παιχνιδιού φαίνεται πως αντικατοπτρίζεται και στις οικονομικές επιδόσεις της Dontnod. Το Life is Strange: Double Exposure δεν φαίνεται να είχε την αναμενόμενη εμπορική επιτυχία, κάτι που σε συνδυασμό με τις προϋπάρχουσες οικονομικές δυσκολίες της εταιρείας, δημιουργεί ερωτήματα για το μέλλον του franchise αλλά και της ίδιας της Dontnod Entertainment.
Παρότι το Life is Strange: Double Exposure είχε μεγάλες φιλοδοξίες, οι αφηγηματικές επιλογές του αποξένωσαν ένα σημαντικό μέρος της κοινότητας. Το παιχνίδι δυσκολεύεται να σταθεί τόσο αφηγηματικά όσο και οικονομικά, και πλέον η Dontnod βρίσκεται σε μια κρίσιμη φάση όπου πιθανόν να χρειαστεί ριζικές αποφάσεις για τη μελλοντική πορεία της.
Διαβάστε ακόμη:
Σχόλια 2