Αγαπητέ αναγνώστη, σήμερα θα σου πω 2 λόγια για το νέο DLC του The Division 2 – Battle for Brooklyn. Το The Division 2 είναι από εκείνα τα παιχνίδια που αρνούνται να ξεχαστούν. Η Ubisoft δεν το αφήνει να ξεθωριάσει και για να είμαστε ειλικρινείς, ούτε οι πιο φανατικοί του παίκτες. Ξέρεις όμως ποιο είναι το αστείο; Είχα σχεδόν ξεχάσει ότι το Brooklyn υπάρχει στο σύμπαν του The Division. Μετά από τόσες ώρες στο Dark Zone του Manhattan και στους δρόμους της Washington, το Brooklyn απλά… υπήρχε. Μετά την καταστροφή της Washington D.C. στο βασικό παιχνίδι και την απόλυτη χαοτική κατάσταση στο Manhattan στο Warlords of New York expansion, λες ‘οκ, το ζήσαμε και αυτό’. Αλλά τώρα; Οι Cleaners κάνουν την κίνησή τους και το Brooklyn, που κάποτε ήταν σύμβολο συνεργασίας των πολιτών, είναι ο επόμενος στόχος τους. Νιώθεις το Battle for Brooklyn σαν κανονικό expansion που δίνει βάρος στην ιστορία ή είναι απλά μια γρήγορη δόση νοσταλγίας που διαρκεί λίγες ώρες;
Το Brooklyn ήταν ήσυχο. Ενώ το Manhattan καιγόταν από τα factions και τη Dark Zone, το Brooklyn, κάπως, τα έβγαλε πέρα. Οι πολίτες οργανώθηκαν, υπήρξε μια ηρεμία, μια ελπίδα. Οπότε φυσικά, οι Cleaners δεν μπορούσαν να το αφήσουν έτσι. Τώρα, πέρασαν τον ποταμό, και όλα πάνε κατά διαόλου. Το DLC φέρνει δύο νέα zones, το Brooklyn Heights και το Dumbo. Και να πούμε και τα πράγματα ως έχουν, αυτά τα μέρη έχουν τον δικό τους χαρακτήρα.
Βλέπεις κλασικά στοιχεία του Brooklyn: ερειπωμένα brownstones, βιομηχανικές γειτονιές με σκουριασμένα containers και κλειστά μαγαζάκια που έχουν γίνει οχυρά. Δεν είναι απλώς ‘ακόμα λίγα τετράγωνα’. Εδώ υπάρχει ατμόσφαιρα. Το περιβάλλον στηρίζει το story, το Brooklyn προσπάθησε, αλλά τώρα διαλύεται. Και, ξέρεις τι; Είναι αναζωογονητικό. Τόσα παιχνίδια λένε ‘New York’ και μένουν μόνο στο Manhattan. Το Brooklyn επιτέλους παίρνει το χρόνο του στη σκηνή και ενώ παραμένει το κλασικό The Division: γκρίζο, κατεστραμμένο, βρώμικο, έχει τη δική του ταυτότητα.
Ας ξεκαθαρίσουμε όμως κάτι, είναι mini-campaign. Δεν είναι full-blown expansion όπως το Warlords of New York. Αν περιμένεις δώδεκα missions και story με πολλαπλές διακλαδώσεις, ετοιμάσου να απογοητευτείς. Αλλά ό,τι υπάρχει εδώ, λειτουργεί. Το campaign είναι δυνατό και οι αποστολές είναι καλές. Αντιμετωπίζεις τους Cleaners, ναι, ξανά, αλλά μου φαίνεται πως έχουν εξελιχθεί. Τα grenades και τα χειροποίητα flamethrowers δεν είναι κάτι καινούργιο, αλλά υπάρχει μια αίσθηση ανανεωμένης βίας στις επιθέσεις τους. Το story… είναι οκ. Σου λένε να σταθεροποιήσεις την περιοχή, να προστατέψεις πολίτες, να απωθήσεις τους Cleaners. Θα γνωρίσεις μερικούς νέους χαρακτήρες, αλλά μην περιμένεις ανάπτυξη χαρακτήρων. Είναι εκεί για να σε στείλουν σε αποστολές. Αυτό, τίποτα περισσότερο, τίποτα λιγότερο.
Υπάρχουν μερικά συναισθηματικά σημεία, ειδικά όταν βλέπεις πόσο κοντά έφτασε το Brooklyn στο να ευημερήσει, αλλά η ιστορία δεν το σκαλίζει βαθύτερα. Σαν να διαβάζεις τα highlights ενός καλού βιβλίου. Καταλαβαίνεις το νόημα, αλλά θα ήθελες περισσότερα για να πιαστείς. Και ίσως αυτό να είναι το βασικό θέμα. Για όλη τη δράση, για όλο το δράμα, μοιάζει ακόμα σαν side quest. Ένα πολύ καλοφτιαγμένο βέβαια, αλλά side quest παρ’ όλα αυτά.
Αν παίζεις The Division 2 καιρό, ξέρεις τη ρουτίνα του, loot, sort, dismantle, repeat. Οπότε όταν σου λένε ότι έχει νέο gear, skills και exotics, η πρώτη σου σκέψη είναι: ‘Οκ, αλλά αξίζουν;’ Τα καλά νέα είναι ότι μερικά αξίζουν. Υπάρχει ένα νέο exotic assault rifle με fire-over-time perk που είναι τέλειο για μάχες με τους Cleaners. Ένα νέο gear set που δίνει burn resistance και έλεγχο περιοχής, ιδανικό για τις φωτιές και τους στενούς χώρους. Τα skill tweaks είναι πιο ήπια, αλλά υπάρχει ένα turret που ρίχνει suppression gas, ωραίο για solo παιχνίδι.
Το level 40 boost είναι βολικό αν είσαι σκουριασμένος ή αν ξεκινάς από την αρχή. Μπαίνεις κατευθείαν στο Brooklyn χωρίς να αισθάνεσαι αδύναμος. Οι βετεράνοι ίσως το αγνοήσουν, αλλά για νέους ή casuals; Καλή κίνηση, όχι όμως για deluxe edition, έπρεπε να είναι στην απλή version και όχι να πληρώνεις παραπάνω, τα έχουμε ξαναπεί αυτά άλλωστε Ubisoft. Και το stash space increase; Επιτέλους. Από αυτά τα μικρά πράγματα που έπρεπε να είναι στο παιχνίδι από την αρχή. Αλλά, ξέρεις τι λένε, κάλιο αργά παρά ποτέ. Βέβαια, το βασικό loot loop δεν αλλάζει. Αν σου άρεσε πριν, θα σου αρέσει και πάλι. Αν σε κούραζε, το DLC δεν το έχει αλλάξει.
Παίζεις solo; Είσαι οκ. Οι αποστολές είναι σχεδιασμένες ώστε να μην σε πνίγουν αν παίζεις μόνος. Θα χρειαστείς έξυπνο cover, λίγη υπομονή, αλλά η δυσκολία είναι δίκαιη. Στο co-op, το campaign πραγματικά ζωντανεύει. Φαντάσου αυτό, flankάρεις, στήνεις traps, συντονίζεις turrets, η δράση είναι πιο τακτική, πιο έντονη. Αλλά μην περιμένεις ριζικά διαφορετική εμπειρία. Το campaign είναι replayable με τον γνωστό τρόπο, πας πίσω για καλύτερο loot, όχι για την ιστορία. Τα δύο νέα zones προσθέτουν daily/weekly opportunities και αν σου αρέσουν τα control point takeovers ή τα public events, έχεις πράγματα να κάνεις. Αν όμως ήθελες δυναμικό περιεχόμενο, εξελισσόμενα events όπως σε άλλα live-service games που προσπάθησαν (και συνήθως απέτυχαν) να προσφέρουν, δεν θα τα βρεις εδώ. Το Brooklyn παραμένει old-school Division. Σταθερό και προβλέψιμο.
Το Brooklyn δείχνει καλό. Όχι εντυπωσιακό, αλλά τίμιο. Η art ομάδα έδωσε μια διαφορετική αίσθηση, λιγότεροι ουρανοξύστες, περισσότερη… ‘μιζέρια’ στον δρόμο. Σκουριασμένες σκάλες, φύλλα στον δρόμο, γενικότερα υπάρχουν ατελείωτα σημάδια εγκατάλειψης. Νιώθεις ότι είναι μια περιοχή που προσπαθούσε να επιβιώσει και τα παρατάει σιγά-σιγά. Απόδοση; Σταθερή. Σε PC, το frame rate είναι καλό. Όχι crashes. Ούτε κάποιο game-breaking bug ή κάποιο bug γενικότερα. Η engine, βέβαια, αρχίζει και κουράζει. Ακόμα δείχνει decent, αλλά σε σύγκριση με νεότερα shooters, κάποια animations και character models αρχίζουν να δείχνουν λίγο άκαμπτα. Όχι κάτι που καταστρέφει την εμπειρία, αλλά υπάρχει.
Λοιπόν και κάπου εδώ καταλήγουμε. Το Battle for Brooklyn δεν είναι επαναστατικό. Ούτε προσπαθεί να είναι. Είναι ακόμα ένα κομμάτι από αυτό που κάνει καλά το The Division 2: tight combat, καλό loot, καλός σχεδιασμός αποστολών. Και αυτό… είναι οκ. Αν έχεις μείνει στο παιχνίδι, είναι ένα ωραίο κομμάτι περιεχομένου για να περάσεις μερικές ώρες. Αν το είχες παρατήσει και ψάχνεις λόγο να επιστρέψεις, μπορεί να σε τραβήξει η περιέργεια, αλλά μάλλον δεν θα σε κρατήσει για πολύ. Και αν ποτέ δεν σου άρεσε το The Division 2, αυτό δεν θα σου αλλάξει την άποψη που είχες. Η πραγματική αξία είναι στις προσδοκίες. Αν το δεις σαν ένα σύντομο, focused side mission με μερικά νέα εργαλεία και περιοχές να εξερευνήσεις, μάλλον θα το χαρείς. Αν μπεις περιμένοντας το επόμενο μεγάλο κεφάλαιο στο franchise, μάλλον θα φύγεις απογοητευμένος.
Βαθμολογία 7,5/10
Διαβάστε ακόμη:
Το Prototype 3 ίσως τελικά να μην είναι και τόσο φήμη όσο πιστεύουμε
Σχόλια 1