Boyoz and grills….
Η ώρα που το GameLab θα ανοίξει τις διαδικτυακές του πόρτες έφτασε επιτέλους. Η αλήθεια είναι ότι καθυστέρησε πολύ περισσότερο από το αναμενόμενο και πιστέψετε με σε αυτό που θα σας εκμυστηρευτώ τώρα, έπρεπε να περάσει από σαράντα κύματα και εμείς δεν είχαμε καν τα μπρατσάκια μας .
Πριν αρχίσω να λέω για το πώς φτάσαμε επιτέλους στο σημείο μηδέν, προτείνω να χαλάσουμε δύο λεπτά από την ζωή μας για να σας πω μερικές πληροφορίες για το site.
Δεν ξέρω πόσοι από εσάς θυμάστε, αλλά το GameLab δεν είναι ένα καινούριο δημιούργημα. Για την ακρίβεια, είναι ένα site που έχει στην πλάτη του σχεδόν τέσσερα χρόνια ζωής. Με μια μικρή λεπτομέρεια βέβαια…. Το GameLab γεννήθηκε έκανε ένα μεγάλο “μπαμ” και μετά έπεσε σε κώμα. Οι λόγοι… πολλοί, αλλά ο κύριος λόγος, κατά την προσωπική μου άποψη, είναι ότι τα άτομα που είχαν αναλάβει να τρέξουν το συγκεκριμένο project, ήταν (και είναι) άτομα που στο χώρο του διαδικτύου είχαν ρίξει τρελή δουλειά και κόπο στα προσωπικά τους κανάλια/υλικά/projects και έτσι αποφάσισαν να επικεντρωθούν σε αυτά. Το φυσικό επακόλουθο ήταν το GL να περάσει σε δεύτερη μοίρα, με αποτέλεσμα να επέλθει το κώμα που ανέφερα πριν. Το θέμα είναι όμως το hype που πρόλαβε να κάνει σε αυτούς τους, λίγους μόνο, μήνες της παραγωγικής του ζωής.
Για να προλάβω αυτούς που είτε θέλουν να κράξουν, είτε όντως τους ενδιαφέρει, η απάντηση στο εύλογο ερώτημα που τίθεται (το αν θα αλλάξει κάτι τώρα), είναι ότι τώρα υπάρχουν δύο σημαντικές διαφορές. Η πρώτη και σημαντικότερη είναι ότι τώρα εμείς δεν το βλέπουμε σαν project. Για εμάς είναι πλέον ένα κανονικότατο site που είναι έτοιμο να κάνει τα πρώτα του βήματα σε αυτόν τον αχανή χώρο του gaming. Και αν συμφωνείτε με την παρομοίωση ενός site με ένα μωρό, επιτρέψτε μου να το πάω λίγο παρακάτω. Όπως ένα μωρό για να περπατήσει θέλει κάποιον να του κρατάει στην αρχή το χέρι, έτσι και το GL θα χρειαστεί και αυτό μια μικρή ώθηση στην αρχή. Και μην γελιέστε, δεν είμαστε εμείς αυτοί που θα το κάνουν αυτό. Εμείς κάναμε την εκκίνηση. Εσείς είστε αυτοί που εν τέλει, καθορίζουν τα βήματά μας.
Η δεύτερη και εξίσου σημαντική διαφορά είναι ότι, οι περισσότεροι από εμάς, είμαστε σχετικά άγνωστοι στο κοινό μας, με όλα τα αρνητικά και θετικά που μπορεί να έχει αυτό. Σίγουρα δεν έχουμε τον κόσμο των προκατόχων μας για να μας ακολουθούν σε οτιδήποτε και αν κάνουμε, που ναι μεν αυτό είναι αρνητικό, δεν σημαίνει όμως ότι δεν αποτελεί για εμάς την τεράστια πρόκληση του να σας κερδίσουμε από το μηδέν.
Για να πω την αλήθεια, όσο περισσότερο το σκέφτομαι, τόσο αρχίζω να πιστεύω ότι ίσως αυτή να είναι η σημαντικότερη διαφορά μας. Και επειδή είμαι άνθρωπος που έχω κατέβει από τα κλαδιά των δέντρων, θα σας εξηγήσω το σκεπτικό μου με ένα μικρό παράδειγμα.
Θα αναφερθώ, για όσους θυμάστε, στην διαδικτυακή κόντρα μεταξύ του Mikeius και του Ορέστη Δούρβα. Όσοι λοιπόν θυμάστε το συγκεκριμένο βίντεο, σίγουρα θα θυμάστε και το στοίχημα που είχαν βάλει σωστά; Σωστά… Σίγουρα θα θυμάστε και ποιος νίκησε σωστά; Σωστά… Τώρα θα σας κάνω μια πολύ σημαντική ερώτηση… Πόσοι από εσάς, με το χέρι στην καρδιά, θυμάστε το game με το οποίο λύσανε τις διαφορές τους; Για τους δύο τρεις που όντως ξέρουν την απάντηση, έχουν κερδίσει τον σεβασμό μου, τους υπόλοιπους δεν τους πιστεύω και εκεί ακριβώς θέλω να καταλήξω. Ένα βίντεο στο GL πρέπει να κάνει focus στο περιεχόμενο του παιχνιδιού και όχι σε αυτούς που εμφανίζονται σε αυτό.
Για να μην παρεξηγηθώ, τα παιδία έχουν στην κυριολεξία έχουν ματώσει για να φτάσουν εδώ που έχουν φτάσει και αυτό είναι κάτι που δεν μπορεί να το αμφισβητήσει κανείς. Απλά εμείς θα ακολουθήσουμε μια διαφορετική πορεία. Καλύτερη ή χειρότερη δεν μπορώ να το κρίνω ακόμα.
Πάμε λίγο τώρα σε αυτό που ανέφερα στην αρχή. Τα κύματα (σαν τίτλος βιβλίου της Δημουλίδου είναι αυτό). No worries, σας έχω κουράσει αρκετά μέχρι στιγμής οπότε θα προσπαθήσω να είμαι όσο πιο περιεκτικός γίνεται. Το μόνο εύκολο μέχρι αυτή τη στιγμή, ήταν η απόφασή να αναβιώσουμε τελικά το GL, όπου και η μεριά μας αλλά και το ComedyLab συμφωνήσαμε αμέσως. Πάνω σε αυτό, θέλω να πω σε όποιον πιστεύει ότι το να είμαστε κάτω από την ασφάλεια μιας τόσο μεγάλης κοινότητας είναι εύκολο, κάνει τεράστιο λάθος. Πρώτον, οι απαιτήσεις που έχουν είναι από την αρχή μεγάλες. Δεν είμαστε ούτε συγγενείς, ούτε φίλοι τους άρα δεν πρόκειται να μας χαριστούν σε τίποτα. Δεύτερον, δεν είμαστε τσιφλίκι τους, είμαστε συνεργάτες τους, ελπίζω να μην χρειάζεται να μπω σε περαιτέρω επεξηγήσεις για αυτό.
Από εκεί και μετά αρχίσανε τα παλούκια να πετάγονται από παντού σημαδεύοντας πάντα μια πολύ συγκεκριμένη τρύπα του σώματός μας.
Αρχικά έπρεπε να βρούμε μερικούς μαλάκ….. εεε άτομα που να έχουν όρεξη και χρόνο να μοιραστούν την ιδέα μας. Ήρθαν πολλοί. Έμειναν πολύ λίγοι. Μερικούς από αυτούς που ήρθαν ακόμα τους ψάχνουμε. Δεν τους αδικώ. Δεν είναι εύκολο αυτό που πάμε να κάνουμε. Στη συνέχεια έπρεπε να βρούμε το πώς θα αξιοποιήσουμε τον καθένα από αυτούς. Όλοι είχαν ιδέες, άλλες καλές, άλλες για πέταμα. Το κακό είναι ότι κρατήσαμε άτομα που ξέρουν τι κάνουν, ή τουλάχιστον το πιστεύουν αρκετά ώστε να κάνουν και τους υπόλοιπους να το πιστεύουν αυτό. Άντε λοιπόν να προσπαθείς να συντονίσεις και να βάλεις σε καλούπια (δημιουργικά πάντα) τέτοιους τύπους. Φρίκη!!!!
Ένα άλλο σημαντικό πρόβλημα ήταν ο εξοπλισμός που ΔΕΝ είχαμε. Εκεί σαν άλλος Schwarzenegger από το Terminator (το 2, όχι τις άλλες τις μπαχλότσες ), ήρθε το ComedyLab να μας λύσει τα χέρια. Ναι εδώ δεν θα λέμε ψέματα, αν δεν ήταν το CL, σε αυτό το κομμάτι, δεν θα μπορούσαμε να συνεχίσουμε.
Πάνω κάτω αυτά ήθελα να μοιραστώ με εσάς. Επίτηδες όμως, άφησα το πιο σημαντικό χωρίς επεξήγηση. Το ποιοι ήμαστε. Πιστεύω ότι δεν έχει σημασία το ποιοι είμαστε σαν μονάδες, αλλά το τι θα κάνουμε σαν ομάδα.
Πριν κλείσω θα ήθελα να σας πω κάτι τελευταίο. Όπως έγραψα και πιο πριν, μόνοι μας δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα. Τα βήματα και η πορεία μας θα καθοριστούν πρώτα από όλα από εσάς και το αν γουστάρετε την όλη φάση. Όμως δεν είναι ανάγκη να μείνουμε μόνο στην “πελατειακή” σχέση. Έχουμε Youtube, Live Streams και το site. Όποιος θέλει μπορεί να γίνει κομμάτι της οικογένειας μας (ναι είναι cliché as fuck η έκφραση αλλά βαρέθηκα να ψάξω για κάτι άλλο). Δεν θα πούμε όχι σε κανέναν μαλάκ… εεε άτομο που θα έχει όρεξη και χρόνο να μοιραστεί τις ιδέες μας, δεν πάει να πει ότι θα πούμε και ναι όμως!!!
Αυτά…. for now!!!
